کاربرد متریک های سیمای سرزمین در ارزیابی روند تغییرات کاربری اراضی با استفاده ازسنجش از دور و gis مطالعه ی موردی: منطقه ی بیابانی دهلران

تغییر کاربری سرزمین ناشی از فعالیت انسان به دلیل عدم توجه به محدودیت های محیط زیستی بر سیمای محیط بسیار تأثیرگذار بوده است و روند در حال توسعه ی تغییر کاربری در نتیجه ی فعل و انفعالات پیچیده ی فاکتورهای ساختاری و عملکردی، آثار محیط زیستی شدیدی بر اکوسیستم های طبیعی داشته است. بنابراین با توجه به آثار منفی ناشی از استفاده ی نامناسب از سرزمین و تغییر کاربری اراضی، آگاهی و شناخت روند تغییرپذیری، در ارزیابی آثار محیط زیستی ناشی از توسعه به منظور طرح ریزی و مدیریت پایدار سرزمین ضروری است.این مطالعه به­منظور بررسی روند تغییرات سیمای ­سرزمین در منطقه ی دهلران استان ایلام انجام شد. به­منظور تهیه ی نقشه­های پوشش سرزمین و تحلیل تغییرات، به­ترتیب از تصاویر ماهواره­ای  (1364)tmو (1386)etm+و متریک­های مساحت طبقه، تراکم لکه، تعداد لکه،متوسطاندازه یلکه، تراکم حاشیه و متوسط شاخص شکل استفاده شد. به­منظور آنالیز گسستگی چشم­انداز، متریک­های متنوع الگوی چشم­انداز در سطح کلاس با استفاده از نرم­افزار fragstats محاسبه شد. تجزیهوتحلیل متریک­های سیمایسرزمین بیانگر جایگزینی گسترده ی اراضی مرتعیمتوسط توسط اراضی کشاورزی، مرتعی فقیر، مسکونی و بایر بوده­است. نتایج به دست­آمده نشان داد، افزایش تعداد لکه­ها و کاهش میانگین مساحت، شاخص مهم تجزیه بوده و روند تخریب و تجزیه سیمای سرزمین  به­صورت افزایشی بوده ­است. نتایج به دست آمده، لزوم توجه به وضعیت کاربری و پوششسرزمین در منطقه، به ­منظور بهره­برداری مناسب و پایدار از منابع طبیعی را نشان دهد.